Γιατί τόση απραξία και εσωστρέφεια στο θέμα του Κωσταρι


Για αύριο, στις 16 Γενάρη 2018, υπάρχει μια ανακοίνωση για να συγκεντρωθούν στο χωριό Κώσταρι όλοι οι παράγοντες της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας και όποιος άλλος θέλει, για να συζητηθεί το γνωστό και καυτό θέμα της υφαρπαγής από αλλοεθνείς λιβαδικών εκτάσεων στο χωριό αυτό. Δεν αντιτάσσομαι στην έκκληση αυτή. Απεναντίας λέω ότι είναι πολύ καθυστερημένη.

Από την άλλη πλευρά η υπόθεση Κώσταρι σωστά και δικαιολογημένα αποτελεί περισσότερο από κάθε άλλη υπόθεση, την ιδιάζουσα εθνική σημασία. Διότι αν προσέξουμε το χάρτη θα δούμε πως τα υφαρπαγμένα λιβάδια στο Κώσταρι αποτελούν τον τελευταίο κρίκο που συνδέει τις υπόλοιπες ελληνικές μειονοτικές περιοχές με το αστικό κέντρο του Δελβίνου, όπου και εκεί η αμιγώς ελληνική μειονοτική συνοικία της Πλάκας έχει σχεδόν εξαφανιστεί και γενικότερα το ελληνικό μειονοτικό στοιχείο στην πόλη του Δελβίνου έχει αραιωθεί στο απροχώρητο και δεινοπαθεί.

Που εντοπίζεται ωστόσο το πρόβλημα.

Η προκειμένη συνάντηση αποτελεί εξορισμού δείγμα εσωστρέφειας σε δύο μήκη. Το ένα αφορά το γεγονός ότι, λόγω του ότι στην υπόθεση αυτή έχουν λερωμένη τη φωλιά τους και πολλοί δικοί μας παράγοντες (σε δύο επίπεδα:- το ένα λόγω εσκεμμένης αδράνειας, το άλλο λόγω εντεταλμένης αποστολής), η συνάντηση αυτή, από την μία θα καταλήξει σε μια διαμάχη για το ποιος φταίει περισσότερο και από την άλλη για το ποιος παρείχε περισσότερο έργο. Το γεγονός θα εμποδίσει έτσι την ουσία της σύσκεψης που είναι η εξεύρεση της λύσης.

Αυτό αποτελεί και το δεύτερο σκέλος της εσωστρέφειας.

Ξεκινώντας και από την πρόσφατη δίκη στους Αγίους Σαράντα για το θέμα αυτό προκύπτει φανερά η σύμπραξη του δικαστή με τον καταπατητή. Από την άλλη διαφαίνεται η αδράνεια των δικών μας, δικηγόρου και διοικητικών και πολιτικών παραγόντων.

Ο δικαστής διέπραξε ενσυνείδητα παραβίαση της δικαστικής διαδικασίας στην υπόθεση. Δλδ, ενώ το κράτος δεν παρέχει τα πρωτότυπα έγγραφα που θα επιβεβαιώσουν ή θα απορρίψουν τους ισχυρισμούς του παραβάτη, (οι αρμόδιες κρατικές αρχές αναφέρουν επίσημα ότι δεν διαθέτουν τέτοια έγγραφα), ο δικαστής αντί να παραπέμψει στον εισαγγελέα τον καταπατητή για πλαστογράφηση κρατικών εγγράφων για να επωφεληθεί σε βάρος της κοινότητας και να δικαιώσει την κοινότητα του Κώσταρι, κάνει την πάπια, ή το χειρότερο δηλώνει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει το δικαστήριο, το οποίο εσκεμμένα το είχε διακόψει επί ένα χρόνο.

Στην προκειμένη περίπτωση το επόμενο μεγάλο λάθος (ηθικό θα πει κανείς) έχουν οι δικοί μας. Τι δεν έκαναν. Πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, του ΚΕΑΔ, του ΜΕΓΑ, με το δικηγόρο επικεφαλής θα έπρεπε να βγουν στα ΜΜΕ να καταγγείλουν το γεγονός και παράλληλα να στείλουν μια κοινή επιστολή στο Ανώτατο Συμβούλιο Δικαιοσύνης και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, του οποίου ηγείται, όπως και στους διεθνείς οργανισμούς, μέσω της οποίας να καταγγέλλεται η ωμή αυτή παραβίαση της δικαιοσύνης με μόνο σκεπτικό να επωφεληθεί πάση θυσίας ο παραβάτης που προκύπτει και πλαστογράφος. Παράλληλα, από τη στιγμή που ο παραβάτης έκανε χρήση τα πλαστά χαρτιά, δλδ διεκδικεί περιουσία μέσω αυτών από το δικαστήριο, οι παραπάνω φορείς μας θα πρέπει να προσφύγουν στον εισαγγελέα εις βάρος του για πλαστογράφηση κρατικών εγγράφων, όπως και εις βάρος του δικαστή για την ωμή παραβίαση του καθήκοντός του, αλλά και για κάλυψη του ποινικού αδικήματος της πλαστογράφησης!

Γενικότερα οι δικοί μας παράγοντες θα έπρεπε να είχαν δημιουργήσει ένα κλίμα φόβου προς το σινάφι των δικαστών, ώστε σε περίπτωση διάπραξης αδικιών σε βάρος της ελληνικής μειονοτικής κοινότητας, κυρίως σε θέματα περιουσίας, θα πρέπει να σκεφτούν καλά την καρέκλα και την τύχη τους.

Δεν το πράττουν!!!

Τι μποδίζει να ενωθούμε μπροστά σε μια τέτοια υπόθεση που μας καταντάει κορόιδα;!! Γιατί φοβούμαστε περισσότερο από την εποχή της Τουρκοκρατίας;;;!! Γιατί κάποιοι έχουν λερωμένη τη φωλιά, γιατί κάποιοι θέλουν να επωφεληθούν προσωπικά κάνοντας εθνικές παραχωρήσεις. Προτιμότερο να πάνε στα σπίτια τους!

Παναγιώτης Μπάρκας
15 Ιανουαρίου 2018

Σχόλια